ماه من ....
ماه من غصه چرا؟...
تو مرا داری و من هرشب و روز
آرزویم همه خوشبختی توست...
ماهِ من ؛ دل به غم دادن و از یأس سخنها گفتن
کارآنهایی نیست که خدا را دارند...
ماه من ؛ غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید...
یا دل شیشه ای ات از لب پنجرهءعشق زمین خورد وشکست
با نگاهت به خدا ؛ چتر شادی وا کـُن...
و بگو بادل خود ؛ که خداهست "خداهست"
او همانیست که در تارترین لحظه شب؛
راه نورانی امید نشانم می داد...
او همانیست که هرلحظه دلش میخواهد
همهء زندگی ام غرق شادی باشد