ashke talkh

 برنمی گردد

ایمان پرپرشده ی گلی

که باغچه اش به سرشک روز سوخته است

اینجا شکی خوابیده است

که شرم پنهان شدن دارد

اینجا یقین اما..ماهی ست

همیشه در شولای ابر