وقتی دلم گرفته ...
گاهی که دلم
به اندازه تمام غروبها می گیرد
چشمهایم را فراموش می کنم
اما دریغ که گریه ی دستانم نیز مرا به تو نمی رساند
من از تراکم سیاه ابرها می ترسم
و هیچ کس .....
مهربانتر از گنجشک های کوچک کوچه های کودکی ام نیست
و کسی دلهره های بزرگ قلب کوچکم را نمی شناسد....
و هیچ کس
کابوسهای شبانه ام را نمی داند.......